Op 23 november jl. organiseerde ik samen met Petra de Vries van thuiszorgorganisatie Allerzorg een kennismakingsmiddag in Oldehove. Het thema van de bijeenkomst was "Verliezen.....En nu?"
-Je kunt van alles verliezen in het
leven, bijvoorbeeld: gezondheid, huis, baan, partner, kind, en
uiteindelijk je eigen leven-.
Op
deze middag wilden wij graag
met elkaar in gesprek gaan, en iedereen die geïnteresseerd was in dit onderwerp en/of kennis wilde maken met Allerzorg en/of Mijn Handreiking kon 's middags in de woonvorm voor senioren "Ripperdastede" te Oldehove aanschuiven.
Hoewel we ook buiten "Ripperdastede" reclame hadden gemaakt voor deze bijeenkomst, waren de deelnemers allen bewoners uit de woonvorm.
Misschien speelde het feit dat zij elkaar kenden een rol, wellicht nodigden Petra en ik hiertoe uit, maar ik was verrast en ontroerd door hoe open en kwetsbaar de deelnemers durfden te zijn. Recentere, maar ook verliezen van heel lang geleden mochten deze middag gedeeld worden. Zo was er iemand die vertelde over het lang geleden doodgeboren kindje dat niet gezien mocht worden. De nu nog aanwezige pijn over dat nooit genomen afscheid was voelbaar....
En dan de degene die pas na afloop, bij de deur, iets vertelde over geleden verliezen: het afnemende geheugen t.g.v. een herseninfarct, en over het verdriet om de overleden partner die hierbij extra gemist wordt....
Ik hoop en vertrouw dat de informatie die Petra en ik hebben gegeven over verlies, rouw en rouwprocessen de deelnemers handvatten en troost heeft gegeven.
Samen onderzoeken wij de wensen en mogelijkheden voor een vervolg van deze bijeenkomst!
Hoewel we ook buiten "Ripperdastede" reclame hadden gemaakt voor deze bijeenkomst, waren de deelnemers allen bewoners uit de woonvorm.
Misschien speelde het feit dat zij elkaar kenden een rol, wellicht nodigden Petra en ik hiertoe uit, maar ik was verrast en ontroerd door hoe open en kwetsbaar de deelnemers durfden te zijn. Recentere, maar ook verliezen van heel lang geleden mochten deze middag gedeeld worden. Zo was er iemand die vertelde over het lang geleden doodgeboren kindje dat niet gezien mocht worden. De nu nog aanwezige pijn over dat nooit genomen afscheid was voelbaar....
En dan de degene die pas na afloop, bij de deur, iets vertelde over geleden verliezen: het afnemende geheugen t.g.v. een herseninfarct, en over het verdriet om de overleden partner die hierbij extra gemist wordt....
Ik hoop en vertrouw dat de informatie die Petra en ik hebben gegeven over verlies, rouw en rouwprocessen de deelnemers handvatten en troost heeft gegeven.
Samen onderzoeken wij de wensen en mogelijkheden voor een vervolg van deze bijeenkomst!